Istnieje wiele wskaźników oceny klimatu akustycznego miast i obszarów [1], [2], [3]. Do podstawowych wskaźników oceny, które są związane z hałasem drogowym, należą:

Wskaźnik W wskazujący procentowy stosunek długości L_x tras komunikacyjnych miasta (obszaru), o poziomie hałasu L_AX% (poziom statystyczny dźwięku A), do długości L₀ wszystkich ulic na których wykonano pomiary, oblicza się z wyrażenia :

gdzie L₀ - jest całkowitą długością przebadanych ulic

Wskaźnik LMZH_k określający procent ludności miasta (obszaru) zagrożonej hałasem komunikacyjnym o poziomie ponadnormatywnym określa się z wyrażenia:

gdzie:

l_xi - długość tras komunikacyjnych miasta (dzielnicy) o poziomie hałasu większym od dopuszczalnego L_Axi, km,

d_xi - przeciętna szerokość terenu wzdłuż tras objętych oddziaływaniem hałasu o poziome większym od L_Axi, km,

p_xk - % ludności zamieszkałej w pomieszczeniach od strony hałaśliwej trasy, ustalony doświadczalnie,

GZ_xk - gęstość zaludnienia miasta (dzielnicy) określona ze zbiorów statystycznych (GUS, WUS, MUS), lud./km²,

L_m(o) - ludność miasta (obszaru).

Przeciętny poziom hałasu Lp - jest to średnia arytmetyczna poziomów hałasu określonych w n punktach ustalonej sieci pomiarowej, zlokalizowanych w odległości odniesienia od źródła hałasu. Wyraża się on wzorem:

gdzie: L_i - poziom hałasu w i-tym punkcie obserwacji

Wskaźnik ten jest przydatny do oceny zmian hałaśliwości ulic na terenie badanej aglomeracji w różnych okresach czasu. Celowe wydaje się dołączenie dodatkowej informacji o przeciętnym natężeniu ruchu stwierdzonym w punktach pomiarowych, co może wyjaśnić przyczynę ewentualnych zmian L_p

Wskaźnik TZH - określa powierzchnię obszaru zagrożonego hałasem od ulicy większym niż dopuszczalny:

gdzie:

Lx - długość odcinka ulicy w metrach,

R - zasięg oddziaływania hałasu wyliczony ze wzoru:

gdzie:

R₀ - odległość punktu odniesienia od źródła hałasu,

L₀ - poziom hałasu w punkcie odniesienia,

L_d - dopuszczalny poziom hałasu na terenie przyległym do ulicy,

K - współczynnik propagacji hałasu.

Wskaźnik M - wskaźnik ten łączy poziom hałasu na badanym obszarze z liczbą osób narażonych na ten hałas. Jest wskaźnikiem społecznego zapotrzebowania na środki ochrony prze hałasem. W ogólnej postaci wyraża się on wyrażeniem:

gdzie:

L - długość trasy komunikacyjnej,

d - przeciętna szerokość terenu wzdłuż trasy objętej hałasem o poziomie L,

p - ustalony doświadczalnie procent ludności zamieszkałej w pomieszczeniach od strony hałaśliwego obiektu,

g - gęstość zaludnienia na danym obszarze.

Istnieje również inna interpretacja w/w współczynnika:

gdzie:

m_i - liczba osób zamieszkujących teren zagrożony hałasem,

L_Ai - L_dop - przekroczenie dopuszczalnej wartości poziomu hałasu.